Jasnowidzenie

shadowhunter22

Jasnowidzenie

Zanim powiemy kilka słów o technikach, trzeba zauważyć, że przepowiadanie przyszłości odbywa się zawsze na podstawie obecnej zawartości podświadomości wszystkich zamieszanych w nią osób. Jest to coś, co może ulec zmianie. Zazwyczaj nie ulega, ale to, co mówi przepowiednia, nigdy nie jest wyrokiem, chyba, że siły, które mają spowodować jakieś zdarzenie, gromadziły się tak długo i są już tak intensywne, że pojedyncza Wola ich nie zatrzyma. Niektórzy używają porównania mówiącego, że przyszłość jest wynikiem wielkiego i skomplikowanego równania, w którym zmiennymi są najróżniejsze wpływy, od najoczywistszych po najsubtelniejsze i sięgające w odległą przeszłość. Ludzki umysł nie może objąć całości tego równania, a wiele zawartych w nim danych jest dla niego niedostępnych. W chwili transu, w chwili głębokiej medytacji dokonuje się poszerzenie świadomości,
rozjaśnienie widzenia; nagle widzimy cały Wzór, wartości wszystkich zmiennych, wpływ ich zmian na wynik, i sam wynik. I to na tym polega widzenie przyszłości - na jasnowidzczym i pełnym mądrości ujrzeniu przeszłości i teraźniejszości, przyczyn i skutków. Pozostaje to poza możliwościami naszego umysłu, gdyż stopień skomplikowania tego jest zbyt duży. Umysł musi wejść w stan transu, stan połączenia ze swoją boskością, by móc to uczynić bezbłędnie.

Im dalej zaglądamy w przyszłość, tym więcej widzimy możliwych sposobów rozwoju zdarzeń. Najbliższa przyszłość jest dość dokładnie zdeterminowana, lecz na tę dalszą wpłyną jeszcze decyzje różnych osób w bliższej przyszłości, których nie znamy i które też możemy przewidzieć... ale to jest już przewidywanie przewidywania i zamiast spójnego obrazu otrzymujemy wiele nakładających się na siebie obrazów, które są możliwościami; nie czyni to ich bezużytecznymi, wręcz przeciwnie - daje to nam informację, do czego dojdzie w zależności od tego, jak postąpimy, i pozwala przez to świadomie pokierować naszym życiem.

Narzędzie użyte do wróżenia jest sprawą drugorzędną. Na pewno niektóre z nich - posiadając bogatszą i trafiającą do głębszych pokładów jaźni symbolikę - dają możliwość bardziej szczegółowego przekazania informacji (tu np. tarot ma olbrzymią przewagę nad wróżeniem z rzutu dwoma kośćmi do gry); jednak niesie to ze sobą zazwyczaj większą trudność interpretacji. Możemy skorzystać z jakiegoś uświęconego tradycją sposobu, jak tarota, I Chingu, wahadełka, kart itp., lub stworzyć własny system, przypisując jakimś pozornie losowym wartościom czegokolwiek odpowiednie znaczenia. W historii magii wróżono już chyba ze wszystkiego: lotu ptaków, wnętrzności zwierzęcia, chmur, gwiazd, miski wody, osadu na dnie szklanki... Pomysłowość wróżów była nieograniczona. Należy wybrać ten system, z którym czujemy się najbardziej komfortowo, i do którego czujemy największą intuicyjną sympatię, a potem opanować go dogłębnie.

Ważniejsze od wyboru narzędzia jest wewnętrzne nastawienie: nie oceniające przychodzących informacji, nie naginające ich do swoich marzeń i lęków, nie poruszone nimi, nie zakłócające ich emocjami. Musimy być całkowicie receptywni, patrzeć się na wydarzenia, jakie się wyłaniają z przyszłości, jak bezstronny, uważny, lecz obojętny obserwator, choćby wydarzeniem, które się nam ukaże, była śmierć nasza lub bliskiej nam osoby albo cokolwiek równie poruszającego. Nie możemy przepuszczać niczego przez filtr naszego zdrowego rozsądku lub pragnień i lęków. Każdy musi sam metodą prób i błędów wypracować sobie właściwą postawę. Zazwyczaj lepiej to się udaje ludziom skłonnym do "olewania sobie" innych ludzi i ich opinii, źle zaś - tym, dla których zdanie otoczenia jest bardzo ważne i którzy muszą się zawsze i wszędzie sprawdzać, co nie oznacza, że ci drudzy wróżyć się nigdy nie nauczą. Jednak najlepsze wyniki otrzymuje się zazwyczaj wtedy, gdy nam "nie zależy", gdy nie martwimy się o wynik i w stanie bardzo zbliżonym do dziecięcej beztroski przyjmujemy po prostu wszystko, co do nas przychodzi, zostawiając interpretację i weryfikację tego na później, gdy wszystkie informacje zostaną już odebrane.

Nauka sformułowała mądrą zasadę mówiącą o tym, że badając, zmieniamy obiekt badań, wpływamy nań. We wróżeniu jest to bardzo prawdziwe. Oto zaglądamy w dalszą przeszłość i widzimy kilka alternatyw. Niektóre z nich są spokojne, szczęśliwe i nieciekawe, zaś na końcu jednego z możliwych rozwojów wydarzeń widzimy na przykład nasze morderstwo. Obraz ten wywołuje w nas natychmiastową reakcję emocjonalną, a przez to zostaje przez nas naładowany energią, a przez to przyciągnięty bliżej rzeczywistości i prawdopodobieństwo jego rzeczywistego wydarzenia się zwiększa się. Warto być świadomym tego prawa, gdy zajmujemy się za czytanie przyszłości kogoś, wobec kogo mamy jakiś emocjonalny stosunek, z nami samymi włącznie: pozwalając się przestraszyć przyciągamy to, co budzi strach.

Ćwiczenia

Przyjęty system ćwiczeń powinien zależeć od tego, czy jesteś wzrokowcem, słuchowcem czy dotykowcem, czyli którym ze zmysłów najintensywniej odbierasz świat. Oczywiście można wyćwiczyć inny zmysł, ale podążenie za naturalną skłonnością zmniejszy wysiłek.

Wzrokowcy powinni ćwiczyć wpatrywanie się w ?ekran". Ekranem może być każdy obiekt będący ?ramą bez zawartości" lub ze zmienną zawartością. Popularna jest kryształowa kula; może to też być lustro, powierzchnia wody, ekran telewizora ustawiony na ?śnieg", popularny wygaszacz ekranu komputera z lecącymi gwiazdami, a także pusty ekran wyobraźni przed zamkniętymi oczami, widziany wewnętrznym wzrokiem. Ekran powinien mieć niejednoznaczną, płynną, zmienną powierzchnię, nie zawierającą niczego, co samo z siebie przyciąga i angażuje uwagę. Wpatrujemy się nie w sam ekran, ale poza niego, ogniskując wzrok ?po drugiej stronie lustra", a nie na jego powierzchni. Pomocne mogą być też ćwiczenia ze stereogramami - ?trójwymiarowymi" obrazami na dwuwymiarowej kartce, które da się dostrzec wśród chaosu barwnych punktów właśnie metodą ogniskowania wzroku poza kartką.

Należy wyćwiczyć umiejętność długiego, pozbawionego napięcia i receptywnego wpatrywania się w ekran, cokolwiek nim jest. Po pewnym czasie takich praktyk zaczną się pojawiać z początku niewyraźne obrazy - wtedy można zacząć ćwiczyć sterowanie nimi wolą, to znaczy wyrażanie świadomego życzenia na temat tego, co się chce ujrzeć.

Słuchowcy stosują tę samą technikę zamieniając ekran wizualny na słuchowy. Ekranem słuchowym może być jakakolwiek muzyka lub dźwięki, które są niejednoznaczne, nie absorbujące uwagi, zawierają ?szumy" i ?echa". Najbardziej naturalnym takim podkładem muzycznym są odgłosy przyrody w lesie, szum morskich fal albo wodopadu, szum wiatru i to właśnie stosowano za czasów, gdy nie było możliwości odtwarzania muzyki na życzenie. Dziś istnieje wiele nagranej muzyki mającej takie właściwości. Zalicza się do nich muzyka ambientowa - bardzo często wykorzystywana przez zażywających halucynogenne LSD, właśnie dlatego, że ma właściwości delikatnego i niejednoznacznego ?tła" pobudzającego różne rodzaje halucynacji, które podczas bycia pod wpływem tego środka przychodzą z dużą łatwością. Muzykę ambient tworzą zespoły takie jak Orb, Future Sound Of London, Primus, Portishead, Aphex Twins, Fat Boy Slim, Mr Oizo i wiele innych. Oprócz tego dobrym podkładem są niektóre kasety z muzyką relaksacyjną, spokojną muzyką klasyczną oraz muzyką elektroniczną.

Dotykowcy, stanowiący stosunkowo nieliczną grupę, odczytujący informacje w postaci odczuć i wrażeń, mogą ćwiczyć skupienie na odbieranych wrażeniach w stanie ?niejednoznaczności dotykowej", na przykład leżąc w falującej wodzie albo siedząc w lekkich podmuchach wiatru.

Poza ćwiczeniem receptywności kluczowym punktem energetycznym ciała odpowiadającym za jasnowidzenie jest czakra trzeciego oka. Jej uaktywnianie i otwieranie przyśpiesza i pobudza rozwój mocy jasnowidzenia.

W jasnowidzeniu początkowe próby często, choć nie zawsze, nie przynoszą sukcesu. Liczy się tu wytrwałość. Zaobserwowałem dziwną zasadę, że im dłużej człowiek uparcie ćwiczy mimo braku rezultatów, tym lepszy jest w tej sztuce wtedy, gdy uda mu się już przełamać blokadę. Wizje pojawiają się czasem same w szczególnie magicznych chwilach, lub we śnie. Lecz gdy chcemy je przywołać, dokonujemy prostego ciągu czynności, który składa się z:
1. wejścia w głęboką medytację
2. skupienia się na pytaniu
3. wejścia w stan biernego odbioru i pozwolenia na pojawienie się informacji.
Można wspomóc to autosugestią, że odpowiedź, która nadejdzie, będzie użyteczna i prawdziwa. Gdy otwieramy się na informację nie wiadomo skąd, jej jakość będzie zależała od poziomu naszych własnych wibracji. Jeśli te są nie dość wysokie, możemy przyciągnąć do siebie ?śmiecie", odpowiedź połowiczną lub nieprawdziwą, która będzie się nam wydawała prawdą. Dobrze przed taką medytacją skupić się na czakrze trzeciego oka lub wykonać któreś z krótkich, pobudzających ją ćwiczeń, choćby takich jak wdechy i wydechy ?przez nią".

Na początku dobrze się ćwiczy na informacjach neutralnych, nie wpływających na twoje życie. Minimalizuje to element zakłóceń. Spróbuj wieczorem ujrzeć największy tytuł na stronie gazety, która wyjdzie następnego dnia. Gdy słuchasz w radiu audycji, do której dzwonią słuchacze wypowiadając swoje zdanie, staraj się ?usłyszeć" ton głosu następnego rozmówcy, który jeszcze nie zadzwonił. Znajdź sobie wiele innych takich ćwiczeń - ćwiczeń dotyczących niedalekiej przyszłości, łatwych do zweryfikowania i nie dotyczących cię osobiście. Praktykuj je ?przy okazji", wytwarzając w sobie stan umysłu będący nastawieniem na najbliższą przyszłość. Przekroczenie pierwszej bariery jest najtrudniejsze. Gdy zaczną nam wychodzić te najprostsze rzeczy, rozszerzenie tego na dalszą przyszłość, poważniejsze rzeczy itd. nie będzie już trudne. Nie zafiksuj się jednak na przyszłości, bo to doprowadzi do zapomnienia o czasie teraźniejszym, jedynym, jaki jest, czasie, w którym mag musi pozostać zanurzony, jeśli chce skutecznie kształtować rzeczywistość.

Ćwiczenie rozwijające zdolność jasnowidzenia

1. Usiądź w swojej ulubionej asanie.
2. Medytuj nad Uniwersalnym Światłem jako tym, co pozwala widzieć poprzez wszystko, czas, przestrzeń i wymiary.
3. Zwizualizuj ciało jako pusty pojemnik.
4. Oddychając, wdychaj w siebie to światło, koloru najczystszej bieli i świecące jak słońce. Czyniąc to, koncentruj się na tym świetle jako na energii pozwalającej na jasnowidzenie.
5. Gdy poczujesz światło w sobie, zbierz je - zaczynając od stóp i dłoni - i poprowadź w górę, do głowy, doprowadzając je do oczu.
6. Gdy oczy są już naładowane, utrzymaj to przez co najmniej 10 min. Wizualizuj biel światła w obu oczach, pamiętając cały czas o tym, że rozwijasz zdolność jasnowidzenia.
7. Uwolnij światło, by mogło powrócić tam, skąd przybyło.
8. To ćwiczenie należy wykonywać obok innych codziennych ćwiczeń maga (jako jedyna i podstawowa praktyka nie jest aż tak skuteczne)

Źródło: [link widoczny dla zalogowanych]

I jeszcze co mówi na ten temat wikipedia:

Jasnowidzenie – w parapsychologii zdolność umożliwiająca postrzeganie osób, zjawisk i przedmiotów w czasie i przestrzeni bez udziału percepcji zmysłowej. Nie jest znany ani jeden wiarygodny eksperyment naukowy, który dowodziłby istnienia tego zjawiska. Istnieje jednak metoda badań jasnowidztwa nazywana Remote Viewing, powstała także w Ameryce grupa wojskowych jasnowidzów o tej samej nazwie, szkolona przez twórcę tej metody badań (Ingo Swanna).

Parapsycholodzy wyróżniają:

*jasnowidzenie przyszłości – prekognicja

*jasnowidzenie przeszłości – retrokognicja

*psychometrie[1] - jasnowidzenie polegające na opisywaniu przedmiotów, miejsc czy osób, zazwyczaj na podstawie jakiegoś przedmiotu

Dziewiętnastowieczna literatura ezoteryczna wyróżniała następujące typy jasnowidzenia, według używanych organów ciała subtelnego:

*jasnowidzenie astralne

*jasnowidzenie mentalne

*jasnowidzenie przyczynowe

Odmianą jasnowidzenia jest jasnosłyszenie, w którym informacje docierają w postaci dźwięku.

Źródło: [link widoczny dla zalogowanych]

Prosze o wasze doznania z jasnowidzeniem, czy jasnosłyszeniem, które mogą pomóc innym z takimi doznaniami.